Δεν είναι πρωτοφανές ούτε κάτι καινούργιο το γεγονός πως οι πρώτες αλλαγές προπονητών ήρθαν και φέτος αρκετά νωρίς. Και αν η περιπτώσεις σε ΠΑΟΚ και Άρη ήταν ιδιαίτερες γιατί έγιναν πριν καν δούμε σερβίς υπάρχουν και αυτές των ΑΕΚ και ΑΟ Θήρας. Τόσο οι μεν όσο και οι δε ξεκίνησαν τη σεζόν με δύο ήττες και κατακτώντας μόλις έναν βαθμό παρότι η δυναμική τους σίγουρα άξιζε κάτι περισσότερο.

Στην περίπτωση του ΑΟ Θήρας τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Η διοίκηση της ομάδας της Σαντορίνης ακολουθεί εδώ και χρόνια μια πάγια τακτική η οποία με απλά λόγια μπορεί να εξηγηθεί ως «πίστη στο πλάνο». Αυτή ενδεχομένως να είναι και η πιο ορθολογική αφού προσφέρει ηρεμία και σταθερότητα δίνοντας τα… κλειδιά στον προπονητή και το επιτελείο του και αφήνοντάς τους να δουλέψουν χωρίς παρεμβάσεις. Αυτό έγινε και στην περίπτωση Φρέσκι.

Ο Ιταλός ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον πρότζεκτ με όποιο ρίσκο και αν περιελάμβανε η περίσταση καθώς ο ΑΟ Θήρας ήταν η πρώτη ομάδα που ανέλαβε ως head coach. Είναι προφανές ότι τα δύο και κάτι χρόνια του στο νησί έγιναν λάθη, χάθηκαν ευκαιρίες αλλά σε γενικές γραμμές έδωσε πράγματα στην ομάδα και μάλιστα σε ένα σύνολο που το έχτισε ο ίδιος κατάφερε πέρυσι να το οδηγήσει σε τελικό Κυπέλλου έχοντας αποκλείσει μάλιστα τον Παναθηναϊκό. Η απειρία έκανε την εμφάνισή της αλλά κοιτάζοντας τα πράγματα από απόσταση ενδεχομένως ο Ιταλός να έπαιρνε βαθμό πάνω από τη βάση παρά τις αστοχίες του σε κρίσιμα σημεία της σεζόν.

Ο ΑΟ Θήρας και η διοίκηση της ομάδας τον εμπιστεύτηκαν το καλοκαίρι που πέρασε ωστόσο μετά τα δύο ανεπιτυχή αποτελέσματα ο ίδιος αναλαμβάνοντας την ευθύνη της εικόνας παραιτήθηκε. Άλλωστε με όσα μας έχει συνηθίσει η διοίκηση του ΑΟ Θήρας θα είχε αλλάξει προπονητή με το τέλος της περασμένης σεζόν εάν δεν υπήρχε η εμπιστοσύνη και η απόλυτη στήριξη προς το πρόσωπό του. Οι στόχοι της ομάδας είναι ανέκαθεν υψηλοί αλλά ακόμα και έτσι διαφέρουν από ομάδες σαν τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό οπότε η επιλογή τους να έχουν έναν νεαρό, φέρελπη προπονητή τον οποίο ήδη ήξεραν από τα χρόνια του ως βοηθό δεν ήταν ούτε άκυρη ούτε παράλογη. Και μάλιστα το γεγονός ότι δεν επενέβησαν στο έργο του και δεν τον έδιωξαν με την πρώτη αστοχία είναι μια λογική που στην Ελλάδα γενικά αγνοούμε και που είναι το μυστικό της επιτυχίας για πολλούς συλλόγους ανά τον κόσμο. Όπως και να έχει ο Ιταλός με δική του επιλογή αποχώρησε και ο σύλλογος αλλάζει σελίδα.

Η ΑΕΚ, από την άλλη, όχι μόνο δεν ακολουθεί αυτή την τακτική αλλά τείνει να κάνει παράδοση τις αλλαγές προπονητή στα μέσα της σεζόν. Μπορεί η κατάκτηση του Βαλκανικού Κυπέλλου να έγινε πριν από σχεδόν τρεις εβδομάδες αλλά η λάμψη του τροπαίου ήδη φαίνεται πως ξεθώριασε. Η ανακοίνωση της ΑΕΚ μιλάει για από κοινού απόφαση για λύση της συνεργασίας με αφορμή το παιχνίδι κόντρα στον Ηλυσιακό.

Καμιά φορά αυτές οι σπόντες μπορούν να βγουν σε καλό αφού πέρυσι ο Πανδής ήρθε ξαφνικά και έδωσε ζωή στην ΑΕΚ την ώρα που τα πράγματα έμοιαζαν σκούρα. Ίσως ο Ταμπουρατζής να είναι μια παρόμοια περίπτωση ωστόσο δεν προκύπτει ότι ο Έλληνας κόουτς μπορεί να παραμείνει ως πρώτος προπονητής μετά το παιχνίδι του Challenge Cup.

Η αντίθεση σε σχέση με τον ΑΟ Θήρας είναι πως στην ΑΕΚ για μία ακόμα φορά ο άνθρωπος που 2-3 μήνες πριν κρίθηκε κατάλληλος να την καθοδηγήσει εν τέλει ίσως και να μην ήταν. Ή απλώς μπορεί να χρειαζόταν περισσότερα από δύο παιχνίδια για να αποδείξει τι μπορεί να καταφέρει. Οπότε ή η επιλογή του Ντεχριόγλου ήταν λάθος εξαρχής ή η υπομονή είναι άγνωστη λέξη. Εάν ισχύει το πρώτο, όμως, το πρόβλημα είναι μάλλον μεγαλύτερο καθώς το ίδιο συνέβη και με τον Πασκουλίνο πέρυσι και συνέβη ξανά και ξανά και ξανά με μόνη εξαίρεση τον Οτσάλ ο οποίος κατάφερε να βγάλει ολόκληρη σεζόν και να αποχαιρετήσει στα μισά της δεύτερης. Είναι πάντως γεγονός ότι κάτι λειτουργεί λάθος το καλοκαίρι στον σχεδιασμό της ομάδας και στα μέσα του φθινοπώρου η ΑΕΚ καλείται να αλλάξει ξανά τα πλάνα της.

Πρωτότυπο άρθρο