Από sdna.gr
Ένας σχεδιασμός πραγματική... μαγεία. Όσα και να πούμε θα είναι λίγα για τον φετινό Άρη. Μπορείτε να τα διαβάσετε στο κείμενο "γκρίνιας" μας, την περασμένη εβδομάδα.
Η κατάσταση πάντως δείχνει πως δεν πρόκειται να φτιάξει έτσι εύκολα και το "βιολί" θα συνεχιστεί για αρκετό καιρό ακόμη, με τον Άρη να αγωνίζεται κόντρα στα προβλήματα και τις απουσίες του, με τον Μανόλο Χιμένεθ να αναγκάζεται να κάνει τον... αλχημιστή και να εφευρίσκει ενδεκάδες με όλους τους πιθανούς συνδυασμούς.
4-4-2 με ρόμβο, 3-5-2 με Γένσεν φουλ μπακ (αν έχουμε τον Θεό μας) και, ποιος ξέρει, ίσως δούμε κανένα 3-4-3 στο επόμενο παιχνίδι. Πόσιμπολ!
Έτσι ποια ομοιογένεια και τι ρυθμό να ζητήσει κανείς; Πόσο να μάθουν οι παίκτες τον διπλανό τους, αν εκείνος αλλάζει συνεχώς ή λείπει με τραυματισμό; Πόσο αγωνιστικό ρυθμό να αποκτήσουν οι ποδοσφαιριστές, όταν είναι "σταμάτα - ξεκίνα" από την αρχή της σεζόν; Ερωτήματα ρητορικά και δύσκολα...
Στα του αγώνα
Οι κιτρινόμαυροι κλήθηκαν να δώσουν ένα από τα πιο δύσκολα παιχνίδια της σεζόν στο χειρότερο δυνατό τάιμινγκ και έφυγαν... ζωντανοί, απέναντι σε έναν καλύτερο και πιο έτοιμο αντίπαλο. Θα μπορούσαν, δε, να έχουν φύγει ακόμη και με το μάξιμουμ, αν ήταν λίγο πιο εύστοχοι και τυχεροί. Όχι απαραίτητα καλοί, καθώς... ε! Δεν έπαιξαν και μπαλάρα! Μην τρελαθούμε...
Από το παιχνίδι κρατάμε για άλλη μια φορά τον Τεχέρο, τον Δώνη και την αμυντική τριάδα του πρώτου μέρους. Σημειώνουμε πως ο Μορόν συνεχίζει να μην τροφοδοτείται, είτε με εξτρέμ - είτε χωρίς, και ο Ανδαλουσιάνος τεχνικός πρέπει να βρει άμεσα τρόπο να αλλάξει αυτό.
Απορία τώρα, μιας και χαλαρώσαμε λίγο'
Ο Μισεουί τι κακό έχει κάνει (το παιδί) και, ενώ είναι ο μόνος παίκτης που έχει καλούς αριθμούς, δεν παίζει;
Σημείωση: Θα ρωτούσα "γιατί δεν ξεκινά βασικός σε κάθε ματς", αλλά ξέρω πως λειτουργεί το σύμπαν με τα ακριβά συμβόλαια και θα με γλυτώσω από τη χλεύη σας.
Από την άλλη, ο Λεβαδειακός παρουσιάστηκε σήμερα με τρεις σημαντικές απουσίες και δεν κατάφερε να απειλήσει όσο ο Άρης. Όχι τόσο σε επίπεδο αριθμών, αλλά αναφορικά με τις πολύ επικίνδυνες στιγμές που είχε στην αντίπαλη άμυνα.
Συνοψίζοντας, ο Άρης πρέπει να βρει το μαγικό γιατροσόφι και να βάλει στοπ στους τραυματισμούς. Τον λυπήθηκε η ψυχή μας τον Διούδη όταν είδαμε τη φάση με τη μέση του. Κάπου ώπα με τις ατυχίες ρε φίλε! Ελπίζω πως ως τα συνεχή παιχνίδια, μετά τις γιορτές, η ομάδα θα σφύζει από υγεία. Όπου όμως μπαίνει η λέξη "ελπίζω" υπάρχει ήδη πρόβλημα. Στο ποδόσφαιρο δεν ελπίζεις, ξεκινάς και σχεδιάζεις σωστά και με πλάνο. Ο Άρης δεν το έκανε και το πληρώνει ακριβά. Υπό καλές συνθήκες, θα μπορούσε να βρίσκεται ακλόνητος μέσα στην τετράδα, όμως, αντίθετα, μοιάζει τρωτός και επίφοβος σε κάθε ματς.
Σχεδιάζεις, χτίζεις και προετοιμάζεσαι από νωρίς, αλλιώς... τον Μάιο δεν είσαι καλά. Ούτε βαθμολογικά, ούτε από θέμα υγείας.
ΥΓ Χαρούπες, Παπασαραφιανοί κλπ δηλαδή δεν χωρούν στον Άρη του "Βιετνάμ" και των τραυματισμών; Πόσο πιο άσχημοι θα ήταν;